ουδετεροδύνωση

η

(ραδιοηλ.) ο περιορισμός τής χωρητικής σύζευγης μεταξύ τών ηλεκτροδίων ανόδου και τού πλέγματος τών τριόδων ενισχυτριών λυχνιών υψηλής συχνότητας προς αποφυγή δημιουργίας ηλεκτρικών ταλαντώσεων, αλλ. εξουδετέρωση.

[ΕΤΥΜΟΛ. Απόδοση στην ελλ. ξεν. όρου, πρβλ. γαλλ. neutralisation < λατ. neutralis «ουδέτερος»].